Jak opatrzyć ranę, gdy spotkał Cię wypadek na rowerze?

Wypadek na rowerze może przytrafić się każdemu, nawet najbardziej doświadczonemu kolarzowi, w najmniej oczekiwanym momencie. Często wystarczy chwila nieuwagi i tragedia gotowa, dlatego należy zawsze minimalizować ryzyko niebezpiecznych zdarzeń. Jeśli jednak już się przytrafią, kiedy wzywać pomoc, a w jakiej sytuacji wystarczy tylko opatrzenie rany na własną rękę? Odpowiedzi szukaj w naszym tekście.

Spis treści:

1. Wypadek na rowerze – jakie obrażenia mogą Cię spotkać? 
2. Upadek z roweru: skuteczne opatrzenie ran w nagłych sytuacjach
3. Rany po upadku na rowerze – jak przyspieszyć gojenie? 
4. Już wiesz, jak opatrzyć ranę!
5. Jak opatrzyć ranę na kolanie nie będzie już tajemnicą dla żadnego kolarza

Wypadek na rowerze – jakie obrażenia mogą Cię spotkać?

Rany po upadku na rowerze możemy sklasyfikować na różne sposoby. Jedną z najbardziej uniwersalnych metod jest próba określenia, jak długo zajmie rekonwalescencja po konkretnym zdarzeniu. Jeszcze inni zaś uznają wyłącznie podział na kontuzje przeciążeniowe i tak zwane ostre kontuzje. 

Z perspektywy laika, osoby bez medycznego wykształcenia, najdoskonalszym sposobem jest z kolei wyróżnienie obrażeń ze względu na części ciała, które najmocniej ucierpiały w wyniku niefortunnych zdarzeń. W tej sekcji poznasz najczęstsze przyczyny problemów zdrowotnych i dowiesz się, jak opatrzyć ranę.

Upadek z roweru – uważaj na urazy głowy 

Jedne z najpoważniejszych wypadków, na które jest narażony rowerzysta, to te związane z uszkodzeń głowy. Właśnie dlatego tak ważne jest, aby podczas wyruszania w trasę – zarówno krótką, po ścieżce rowerowej, jak i długą, nawet kilkudniową – na głowę założyć solidny kask. 

Wśród produktów godnych polecenia warto wyróżnić kask rowerowy HJC Ibex 2.0. To doskonały wybór zarówno dla amatorów, jak i zawodowych sportowców. Cechuje ją mocna konstrukcja, sprawna wentylacja i niski opór powietrza, co sprawia, że nie będziesz tracił prędkości przez ochronę od urazu głowy.

Gdy na wspólną wycieczkę zabierasz ze sobą swoją małą pociechę, wówczas – oprócz wpojenia najważniejszych zasad bezpieczeństwa – prawo nakłada na Ciebie obowiązek zapewnienia mu kasku. Postaw więc na kask dziecięcy Giant Liv Lena. Wykonano go w technologii in-mold z wykorzystaniem poliwęglanowej skorupy. Gwarantuje to wytrzymałość produktu i podnosi jego żywotność.

Pamiętaj, że kask powinieneś wymieniać na nowszy, mocniejszy model, co kilka lat. Dowiedz się dlaczego: Co ile wymieniać kask rowerowy?

Częstym urazem powstającym w wyniku upadku z roweru na ziemię jest wstrząśnienie mózgu. Charakteryzuje się chwilowym zaburzeniem funkcji mózgu, które może objawiać się różnymi przypadłościami, zarówno fizycznymi, jak i neurologicznymi. 

Główne z nich to utrata przytomności (w niektórych przypadkach także świadomości), przenikliwy ból głowy, problem z utrzymaniem równowagi, nudności i wymioty, zmiany nastroju, senność albo odwrotnie – trudności z zasypianiem. Zdarza się, że poszkodowani w wyniku wypadku doznali wstrząśnienia mózgu i nie pamiętają sytuacji, która do niego doprowadziła. Mogą się też pojawić zaburzenia pamięci związane z wcześniejszymi wydarzeniami.

Gdy do wypadku doszło na twardej nawierzchni (beton, kamienie, ubita ziemia), istnieje ryzyko pęknięcia czaszki. Uraz ten cechuje się podobnymi objawami jak wstrząśnienie mózgu, jednak dochodzą do nich przypadłości widoczne gołym okiem: obrzęk i siniaki w okolicy uszkodzenia czy krwawienie z nosa lub uszu. 

Szczególnie niebezpieczne dla życia i zdrowia poszkodowanego są uszkodzenie głowy z powodu wypadku. Czasem trudno określić, jakie dokładnie odniosłeś obrażenia. Aby wykryć rzeczywiste uszkodzenia, konieczne przeprowadź na sobie badania.

Wśród nich wymienić możemy badania krwi, tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, a nawet encefalografię, badającą aktywność mózgu (jeśli po upadku zaczną pojawiać się napady padaczkowe). Dlatego tak ważne jest natychmiastowe wezwanie karetki. W szpitalu medycy zlecą, przeprowadzą, a następnie przeanalizują wszystkie wyniki.

Wypadek na rowerze – urazy kończyn górnych 

Podświadomą próbą ratowania ciała podczas upadku jest natychmiastowe wyciągnięcie rąk, których zadaniem jest amortyzacja i ochrona przed poważnymi konsekwencjami, jak choćby wspomniane wyżej urazy głowy. Niestety dynamika niektórych zdarzeń jest tak duża, że to właśnie ręce są najbardziej poszkodowane w wyniku wywrotki na drodze. 

Najpowszechniejszą przypadłością jest zdecydowanie zwichnięcie lub złamanie nadgarstka. To właśnie on jest (tuż po dłoni) najbliżej ziemi, przez co przeniesiony zostaje na niego ciężar całego ciała. Choć podczas upadku naturalnie układa się pod pewnym kątem do podłoża, to właśnie Twoja masa oraz energia i dynamika upadku prowadzą do nienaturalnych odchyleń, które kończą się bolesną kontuzją. 

Oprócz nadgarstków na złamania narażone są kości promieniowa lub łokciowa. Obie znajdują się na odcinku od łokcia do dłoni, przez co także na nich skupia się znaczna część sił związanych z amortyzacją upadku. Czy to jedyne urazy związane z kończynami górnymi? Niestety nie. Kiedy stracisz równowagę lub spadniesz z roweru możesz zwichnąć staw łokciowy, wybić paliczki, skręcić bark albo złamać obręcz barkową. 

Oprócz kontuzji związanych z kośćmi i stawami upadek przy dużej prędkości niesie ze sobą ryzyko naciągnięcia, naderwania lub zerwania mięśni bądź więzadeł. W przypadku ręki mówimy w szczególności o grupie mięśni ramienia (przykładowo o bicepsie i tricepsie), obręczy barkowej (na przykład o mięśniu naramiennym), ale i wielu pomniejszych mięśniach przedramienia i dłoni. 

W przypadku tych urazów koniecznie musisz udać się do szpitala. Niestety wezwanie karetki nie zawsze będzie możliwe, gdyż w razie urazów kończyn górnych dyspozytor może nakazać dojazd na własną rękę na najbliższy szpitalny oddział ratunkowy (SOR). 

Każdy upadek zawsze też kończy się przerwaniem ciągłości skóry, czyli popularnymi „otarciami”. Jeśli już zdarzy się wypadek najlepiej, aby była to jedyna nieprzyjemna konsekwencja. Nieprzyjemna, gdyż gojenie może potrwać kilka dni. W takim przypadku niezwykle istotne jest szybkie opatrzenie rany i osłonięcie jej przed działaniem czynników zewnętrznych. 

Niemniej z każdą głęboką raną warto udać się do lekarza, który ją obejrzy oraz zleci jej zszycie. W zależności od nawierzchni, na której miał miejsce upadek, powinieneś rozważyć szczepienie przeciwko tężcowi – zwłaszcza gdy ostatnią dawkę przyjąłeś więcej niż dziesięć lat temu.

Wypadek na rowerze – urazy kończyn dolnych 

Podczas spadania z roweru także nogi są narażone na różnego rodzaju kontuzje. Wymienić wśród nich z pewnością należy złamania mniejszych i większych kości. Do najbardziej podatnych miejsc należą kość piszczelowa i strzałkowa, które znajdują się na odcinku pomiędzy kolanem a stawem skokowym. Również kosteczki stopy oraz kostki mogą pęknąć pod wpływem niefortunnego zdarzenia.

Z kolei znacznie większej siły potrzeba, aby złamać mocną kość udową. Jej uraz najczęściej wiąże się z najcięższymi przypadkami, nie będąc jedyną konsekwencją upadku przy dużej prędkości lub zderzenia z większym przedmiotem – na przykład samochodem. 

Powyższe urazy bardzo często uniemożliwiają dalszy ruch, dlatego w tym przypadku dyspozytor pogotowia nie będzie miał innego wyjścia, jak przysłać karetkę, która zabierze poszkodowanego do szpitala.

Upadek z roweru: skuteczne opatrzenie ran w nagłych sytuacjach

Podobnie jak w przypadku ręki, łatwo o otarcia i stłuczenia. Jak opatrzyć ranę na kolanie i innych częściach ciała, gdy mamy do czynienia z klasycznym otarciem? W przypadku udzielania pierwszej pomocy należy pamiętać o własnym bezpieczeństwie. Niezależnie czy poszkodowanym jesteś Ty, czy inna osoba, przejdź w bezpieczne miejsce, gdzie nie będziesz sprawiać problemu pozostałym uczestnikom ruchu. 

Rękawiczki ochronne to absolutna podstawa. Warto postarać się także o maseczkę ochronną. Otarcia i zadrapania w pierwszej kolejności oczyść: przepłucz ranę wodą (najlepiej bieżącą, a jeżeli nie masz jej przy sobie, wykorzystaj wodę z nieużywanej dotychczas butelki), a większe zanieczyszczenia usuń ręcznie. Dopiero po oczyszczeniu zastosuj środek odkażający, który kupisz w każdej aptece.

Następnie zabezpiecz ranę przed czynnikami zewnętrznymi. Zrobisz to za pomocą jałowej gazy. Opatrunek przymocuj za pomocą lepca, elastycznej opaski uciskowej albo zwykłym bandażem. Wszystko ściśnij na tyle mocno, aby nie naruszyć struktury opatrunku, ale jednocześnie nie zatamować dopływu krwi do kończyny. Jeśli do tego dojdzie, odczujesz charakterystyczne mrowienie.

Do wypadków często dochodzi na skrzyżowaniach, kiedy niespodziewanie rowerzysta wjeżdża na pasy przed rozpędzonym samochodem. Przejazd rowerem przez pasy – czy możesz to robić? Jak się zachowywać na drodze?

Rany po upadku na rowerze – jak przyspieszyć gojenie?

O spowolnienie gojenia się ran można obwiniać słabe krążenie krwi, zbyt duży wysięk z rany, dietę ubogą w białko, zakażenie rany, cukrzycę, spadek odporności, a nawet genetyczne uwarunkowania, które utrudniają proces regeneracji ciągłości skóry.

Rany goją się szybciej gdy są odpowiednio nawilżone. Większość z nich można przemywać solą fizjologiczną lub wodą z mydłem. Podczas pielęgnacji skorzystaj ze środków odkażających, hydrożeli lub środków nawilżających i antyseptycznych w sprayu. Przyspieszają one proces ziarninowania. Nie zapomnij o dostępie rany do tlenu. Opatrunek powinieneś zdejmować co jakiś czas i pozwolić skórze „oddychać”. 

Usprawnij regenerację otarć, dzięki urozmaiconej diecie i suplementacji w witaminę C. Jest ona konieczna do produkcji kolagenu, bez którego skóra nie będzie elastyczna i sprężysta. Oprócz witaminy C sięgnij także po witaminy A i E oraz B5.

Na koniec warto podkreślić, że gdy mamy do czynienia z głęboką raną, a nie jedynie powierzchownym zadrapaniem, wówczas powrót do pełnej sprawności przyspieszy profesjonalne jej zszycie. W tym celu udaj się do swojego lekarza lub pielęgniarki, którzy wykonają konieczne czynności lub skierują Cię do chirurga.

Już wiesz, jak opatrzyć ranę!

Wypadek na rowerze może przytrafić się w każdej chwili, dlatego podczas wyjazdów, a w szczególności tych dalekich – poza miasto – powinieneś mieć ze sobą najpotrzebniejsze przyrządy, które przydadzą się podczas zakładania pierwszego opatrunku, nim jeszcze udasz się do lekarza bądź szpitala. 

W skład rowerowej apteczki powinny wejść: bandaż elastyczny, kompresy jałowe, lepiec, plastry z opatrunkami o różnej długości i kształcie, preparat do odkażania ran (nie woda utleniona), małe nożyczki lub nożyk, rękawiczki jednorazowe, maseczka do sztucznego oddychania, a jeśli masz miejsce to koc ratunkowy. 

Całość najlepiej trzymać w wodoodpornej torbie. Taka właśnie jest torba podsiodłowa Bontrager Adventure. Jej pojemność wynosi dziewięć litrów, a boczne zapięcie na suwak ułatwia dostęp do przewożonych rzeczy bez konieczności demontażu z roweru. To wszystko sprawia, że skład rowerowej apteczki z pewnością nie wypadnie Ci na ziemię, gdy będziesz go rozpakowywać.

Alternatywą dla umieszczania torby pod siodełkiem będzie torebka na górną rurę wodoszczelna Giant. Ona również jest wodoodporna, a na dodatek wszystkie potrzebne rzeczy (możesz do niej włożyć choćby telefon) będziesz miał w zasięgu wzroku i dłoni. 

Chcąc zminimalizować ryzyko powstawania otarć na kolanach, wybierz spodenki na szelkach Assos Mille Gt Spring Fall Bib Knickers C2. Sprawdzą się doskonale wiosną oraz jesienią. Są dodatkowo ocieplane, ochronią przed nieprzyjemnym chłodem, a na dodatek podczas ewentualnych upadków – o które najłatwiej właśnie na mokrej nawierzchni – przejmą część tarcia na siebie. 

Jak opatrzyć ranę na kolanie nie będzie już tajemnicą dla żadnego kolarza

Jesteśmy przekonani, że już wiesz, jak zatroszczyć się o rany na każdej części Twojego ciała. Pamiętaj, aby w trakcie jazdy zachowywać szczególną ostrożność i dostosowywać prędkość do warunków pogodowych i drogowych. Nie bój się też wzywać pomocy w przypadku poważnych wypadków. Natomiast gdy będziesz potrzebował wsparcia podczas wyboru odpowiedniego kasku, odzieży czy torby rowerowej, w której zmieścisz najpotrzebniejsze elementy apteczki, nie wahaj się i odwiedź nasz sklep internetowy Sprint-Rowery.

Do następnego!